Obok bramy prowadzącej na żeliwny dziedziniec Białej Fabryki po południowej stronie znajduje się dom, który trafił do Muzeum z ul. Żeromskiego 68. Na początku XX w. była to ul. Pańska. Podobnie jak w przypadku poprzednich lokalizacji nazwa odsyła do jednego z pierwszych właścicieli działek i nieruchomości w tym miejscu, fabrykanta Eliasza Pańskiego. Ten pochodzący z Piotrkowa Trybunalskiego wydawca i drukarz przeniósł się około 1900 r. do Łodzi, gdzie otworzył dużą papiernię. Ulica zmieniła nazwę w 1925 r., gdy zdecydowano się uhonorować słynnego pisarza i publicystę krótko po jego śmierci.

Budynek stanowił własność rodziny Paszczyńskich. W jednej części mieściło się mieszkanie stolarza Antoniego Paszczyńskiego i jego żony Bronisławy, a w drugiej rezydowała siostra Antoniego, Anna, z mężem Bronisławem Krajewskim. Jedna z córek państwa Krajewskich, Janina, zapisała się w historii Łodzi jako dyrektorka Muzeum Etnograficznego w latach 1945–1954. Etnografka i muzealniczka była przed wojną związana także z instytucjami w Warszawie i na Pomorzu, gdzie w latach 30. założyła Muzeum Miejskie w Gdyni.

Przykryty wysokim dwuspadowym dachem parterowy dom przypomina inne drewniane siedziby rzemieślników z Łodzi. Wzniesiony na planie prostokąta budynek ma konstrukcję szkieletową i od zewnątrz jest oszalowany. Wyróżniają go ozdobne drzwi wejściowe od frontu, przeszklone i dekorowane kutą kratą o motywach roślinnych. Od strony podwórza znajduje się z kolei niewielki przeszklony ganek, zwieńczony dwuspadowym daszkiem. Ponad nim umieszczono małą facjatkę doświetlającą użytkowe poddasze.